یونوپانل در ابتداي سال 1950 بعنوان ترموپلاستیک انبساطی معرفی گردید . با این حال، تا بعد از جنگ جهانی دوم تجاري نشد . فرایند تولید تجار ي این ماده بر پایه اکستروژن مخلوط پلی استایرن و پک عامل پف زاي بانقطه جوش پایین که در دماي فرآیند مذاب پلیمر، منبسط می شود بوده است که ساختار سلولی ایجاد شد بعد از سرد شدن، در پلیمر باقی می ماند.
خواص پلی استایرن بر حسب بلندي و کوتاهی زنجیر ه هاي پلیمر و تعداد شاخه هاي جانبی تغییرمی کند. بطور کلی افزایش طول زنجیره ها که معرف وزن ملکولی بالاتر می باشد، باعث اصلاح خواص مکانیکی می گردد، ولی در عین حال تبدیل آن را به اشکال مختلف دشوار می سازد.
ساختمان پلیمري پلی استایرن داراي شبکه منظمی نبوده و بصورت آمورف (غیر کریستال) است وبدین جهت شفاف ترین نوع پلاستیک می باشد. اشیاء ساخته شده از پلی استایرن شبیه شیشه بوده و 90 درصد طیف مرئی را از خود عبور می دهند. این خاصیت باعث ابداع کاربردهاي مفیدي براي این پلاستیک گردیده است. نوع معمولی پلی استایرن تحت فشار شکل اصلی خود را حفظ می کند ولی در مقابل ضربه شکننده می باشد.چون ساختمان پلی استایرن عاري از گروههائی با خواص قطبی است، بدین جهت این پلاستیک بصورت یک عایق الکتریسیته عمل می نماید. این کیفیت با تغییر درجه حرارت و فرکانس کاهش نمی یابد. به دلیل غیر قطبی بودن پلی استایرن، این ماده در مقابل محلول هاي رقیق اسیدي و بازي بخوبی مقاومت می نماید. ولی در مقابل حلال هاي کلرینه و حلقوي آسیب پذیر است.از لحاظ بهداشتی پلی استایرن یکی از بی ضررترین پلاستیک ها بشمار می رود.مضافاً نظر باینکه پلیمراستایرن از خلوص زیادي برخوردار بوده و حاوي مقدار ناچیزي مونومر استایرن و اتیل بنزن می باشد، ظروف و بسته بندي پلی استایرن براي مواد غذائی کاملا مورد تائید قرار گرفته است.
در این پست پروژه ای تحت عنوان مطالعات امکان سنجی مقدماتی طرح تولید یونوپانل به صورتpdf جهت دانلود قرار گرفته است.
