تهيه پوشش لوله ها به صورت مايع از مواد قيري (قيرهاي حاصله از پالايش نفت خام، قيرهاي طبيعي و قيرهاي حاصله از قطران زغال سنگ ) سابقه زيادي دارد . ارزانترين پوشش براي محافظت لوله هاي زيرزميني مواد قيري مي باشد كه بصورت زير تهيه مي شود:
١- حل كردن قير (با انواع قيرهاي فوق الذكر) در حلال نفتي مناسب و تهيه مايعي روان به طوريكه بتوان باقلم مو و يا به صورت غوطه ور كردن لوله در آن سطح لوله را بپوشانند (اين مايع را اصطلاحاً پرايمرمي گويند).
٢- تهيه انامل يا بلوك هاي جامد قير كه معمولاً از امتزاج قير با پودرهاي مختلف مثل كربنات كلسيم
سيليس- سولفات باريم و يا فيلترهايي مثل پنبه نسوز و الياف پشم و پارچه تهيه مي گردد.
٣- تهيه نوارهاي آغشته به قير (مثل مشمع و يا گوني) كه در نهايت پس از آنكه پرايمر و انامل را بكار بردند، اين نوارها را روي لوله مي پيچيدند.
به مرور زمان با پيدايش تركيبات ديگري از قبيل رزين هاي اپوكسي و يا نوارهاي پلاستيكي (پلي اتيلن) مواد قيري از حالت يكه تازي ميدان خارج شده و رقبائي براي آن پيدا شده است.
عيب اساسي پوشش هاي قيري در كم بودن قدرت چسبندگي آنها است . بدين معني كه با سرد و گرم شدن در لوله ايجاد مي شود (Condensate) بدنه لوله و در اثر ضربه هائي كه به علت جمع شدن مايعات گازي نتيجتاً لايه قير از سطح بدنه جدا شده و راه براي نفوذ اكسيژن و رطوبت باز مي گردد. قيرهاي حاصله ازقطران ذغال سنگ خاصيت چسبندگي بيشتر نسبت به قيرهاي طبيعي و قيرهاي حاصله از پالايش نفت داشته ولي چسبندگي آنها در حد ايده آل نمي باشد. بنابراين براي اينكه قدرت چسبندگي قير را به سطح لوله (Coal tar Bitumen) اضافه كنند حدود ٤٠ درصد اپوكسي رزين به قير حاصله از قطران زغال سنگ مي افزايند و به اين وسيله سطح لوله را با اطمينان بيشتري عايق مي نمايند. يكي ديگر از موادي كه چسبندگي زيادي بر روي فلز دارد و كاربرد آن متداول گرديده است پرايمرهائيست كه از تركيب لاستيك كلرينه شده و موادي قيري به دست مي آيد.
در این پست پروژه ای تحت عنوان مطالعات امكان سنجي مقدماتي طرح توليد مواد آستري و پوشش عايق لوله گاز به صورت pdf جهت دانلود قرار داده شده است.
