عبارت فيلم به لايه نازكي از ماده اطلاق مي شود كه داراي پيوستگي منظم و با قابليت انعطاف بالا مي باشد. يك فيلم ممكن است داراي يك يا چند لايه از مواد مختلف باشد. ضخامت فيلم ها متغير است و از ٠/٥ میکرومتر تا 1mm مي تواند باشد.
خصوصيات فيلم هاي مختلف بيشتر به ماده سازنده آن وابسته است البته اثر مواد افزودني و بهبود دهنده ها نيز در خصوصيات اين فيلم ها بي تاثير نمي باشد. مواد اوليه فيلم ها بيشترين تاثير را روي قيمت تمام شده اين محصولات دارد.
فيلمهاي پلي پروپيلن بيشترين ظرفيت نصب را در سراسر دنيا دارند. لذا در اين گزارش به بررسي وضعيت فيلمهاي پلي پروپيلن پرداخته شده است. لازم به ذكر است كه خط توليد انتخاب شده توانايي توليد انواع فيلمهاي پليمري ديگر را نيز دارد و از خصوصيات مهم ان توليد فيلمهاي چند لايه است كه اخيرا مورد توجه قرار گرفته اند و مصرف زيادي مخصوصا در بخش صنايع غذايي دارد.
براي بهبود خصوصيات، اين فيلم ها بصورت چند لايه استفاده مي شوند. فيلم هاي چند لايه داراي
خصوصيات فيزيكي، نوري، الكتريكي و حرارتي بهتري نسبت به فيلم هاي ساده مي باشند.
فيلم هاي پليمري اولين بار در اواخر قرن نوزدهم توسعه يافتند. در اين زمان نيترات سلولز بعنوان پايه اصلي اين مواد مصرف مي شد. ساير فيلم ها بر اساس سلولز نيز در سالهاي بعد توسعه و گسترش يافتند. درسال ١٩٥٠ فيلم هاي پلي اولفين توليد شدند. پوششهاي سلفون با نيترات سلولز يا پلي وينيلدين كلرايد بعنوان يك فيلم پوششي در اين زمينه كه مقاومت بالايي در برابر نفوذ آب و اكسيژن داشت به صورت چشمگيري جايگزين بسياري از فيلم ها قديمي شد.
در این پست پروژه ای تحت عنوان مطالعات امکان سنجی مقدماتی طرح تولید فیلم و کیسه پلاستیکی (CPP) به صورت pdf جهت دانلود قرار داده شده است.
){kind=link}