مطالعات امكان سنجي مقدماتي طرح توليد نوار چسب (مخصوص برق)

چسبها موادي طبيعي يا مصنوعي هستند که به کمک آنها ميتوان دو قطعه را از طريق سطوحشان به يکديگر متصل نمود . چسبها از دوران بسيار قديم شناخته شده بودند . تابوتهايي در حفاريهاي شهر باستاني در مصر پيدا شده است که قطعات نازک چوب به بدنه آنها چسبيده بوده است . هم چنين در هزاران سال پيش، مصريها با استفاده از صمغ عربي، رنگدانه ها را به تابوتها مي چسبانده اند . بابليها با چسباندن صمغ درختان داخل درزهاي قايقهاي خود، از نفوذ آب به داخل آنها جلوگيري مي کرده اند . در روم باستان، از ماهي و شاخ حيوانات چسبي جهت چسبانيدن قطعات چوب به يکديگر ابداع و مصرف مي شده است . تا اواسط قرن نوزدهم براي چسباندن اوراق کاغذ و قطعات چوب فقط از چسبهايي که منشا حيواني (پوست، سم، شاخ،استخوان، شير و خون حيوانات ) داشت، استفاده مي شده که البته هنوز هم تا حدودي جنبه تجارتي خود راحفظ نمود ه اند .

اين نوع چسبها را در موقع مصرف بايد گرم کرده و پس از اندودن قطعات با آن بايد دو قطعه را براي مدتي تحت فشار نگه داشت تا در اثر سرد شدن چسب، قطعات به يکديگر متصل شوند . گرم و سردکردن، تحت فشار قرار دادن و نيز بوي بد اين چسبها سبب نامرغوبي و کندي کار با آنها ميشود.

در سال ١٩٠٣ پرکينز موفق شد که از نشاسته درخت کاواسا و سود سوزآور رقيق چسبي بسازد که در حرارتهاي معمولي براي چسبانيدن کاغذ و چوب قابل استفاده باشد . در زمان جنگ جهاني اول و کمي بعد از آن از کازئين براي تهيه چسبهاي چوب و کاغذ استفاده شد . اين نوع چسبها مانند چسب حاصل از نشاسته بود با اين مزيت که در برابر آب مقاومت بيشتري داشت . بعد از وي لوک موفق به توليد همين نوع چسب ازدانه سويا گشت . در دهه ١٩٣٠ گلداميت در آلمان و باکلند در امريکا موفق به توليد چسبهاي مصنوعي ازرزين فنل فرمالدئيد شدند و پس از آن ، از رزين اوره فرمالدئيد که بيرنگ و ارزانتر بود نيز استفاده شد و چندسال بعد از آن شرکت سيبا چسب ملامين را به بازار عرضه نمود .

در این پست پروژه ایی با عنوان مطالعات امكان سنجي مقدماتي طرح توليد نوار چسب(مخصوص برق) به صورت pdf جهت دانلود قرار داده شده است.